Bon Tardi en voor Nederland Bon Nochi!

Daar ben ik weer! De derde maand is voorbij gevlogen! Het voelt als gister dat ik jarig was en mijn feestje ging vieren, wat overigens heel gezellig was! Lekker wat dansjes gewaagd met Freddy Moreira als afsluiter... Ook ben ik goed verwend op mijn verjaardag. Ik heb veel kaartjes ontvangen, cadeautjes van mijn vriendinnen uit Nederland die op mijn werk bezorgd werden, mijn collega's die in de ochtend meteen al voor me hebben gezongen en waarvan ik een waardebon heb gekregen voor een heerlijk plekje hier op het eiland. Ik voelde me echt jarig!

Ik ben ook tot de conclusie gekomen dat ik de slechtste camera vrouw ever ben. Ik vergeet altijd belangrijke momenten vast te leggen, omdat ik eigenlijk ook veel liever in het moment zelf geniet. Maarja dat ik toch wel jammer voor na die tijd. En ook voor jullie, want ik kan dus niet zo veel foto's en video's met jullie delen.

Oke, laat ik beginnen met een update over mijn dagelijks leven

Dagelijks leven:
Inmiddels ben ik wat meer tot rust gekomen en kom ik tot de conclusie dat ik het begin best pittig vond. Dat hebben jullie al wel kunnen lezen, maar soms besef je je dat wat meer, als je in rustiger vaarwater komt. Ik heb inmiddels een manier gevonden om niet aan 1 stuk door te vliegen van hot naar her en wat meer stil te staan bij mezelf. Zo ga ik tegenwoordig regelmatig alleen naar verschillende strandjes waar ik veel opschrijf en muziek luister. Dat opschrijven helpt me goed om wat meer overzicht te krijgen over mijn gevoelens en gedachten. Ik merk dat ik dit soms nodig heb, omdat ik als ik alleen ben best streng kan zijn voor mezelf. Het emigreren naar een ander land geeft voor mij daarin een dubbel gevoel. Enerzijds ken je niemand en kun je blanco iedere relatie en sociale contacten instappen, waardoor het kan voelen als een hele nieuwe kans. Anderzijds heb je nog geen credits opgebouwd waardoor je het in een paar momenten kan maken of breken bij mensen. Zo heb ik de afgelopen weken mijn vrienden en familie wel wat meer gemist die mij af en toe helpen bepaalde dingen te relativeren en die tegen mij zeggen 'Hej Talina, volgens mij ben je iets te streng voor jezelf'. Daarom helpt het schrijven me dus heel erg, want door overzicht te scheppen in bepaalde situaties kan ik mezelf soms helpen relativeren.

Nu dit gelezen te hebben, zullen jullie denk ik wel snappen dat zaterdag mijn dag niet meer stuk kon toen ik maar liefst 3 Nijverdallers tegen kwam hier op het eiland! Heel even weer lekker 'plat proat'n', hoe fijn is dat! Een van deze Nijverdallers is hier ook komen wonen met zijn vriendin en heb ik zelfs bij op de basisschool gezeten. Wat is de wereld klein he! Maar dat was even heerlijk om wat vertrouwds te ervaren.

De afgelopen dagen waren sowieso leuk, omdat ik meer sociale dingen kon doen. En er zitten zelfs nog meer leuke dingen aan te komen. Afgelopen zaterdag ben ik even naar een happy hour geweest, waar ik dus ook die nijverdallers tegen kwam, daarna hebben we lekker gegeten. En zondag heb ik met de mensen die ik op de happy hour ontmoet heb ook gebarbecued, met daarna nog een happy hour. Dat was heel gezellig.
En wat ik nog meer voor sociaals ga doen. Vanavond ga ik met een collega naar een  (latin)dansfeestje waar ze ook workshops geven. Vanavond is de workshop Afro house, nou ik ben benieuwd! Morgen avond ga ik mijn eerste proefles draaien bij een dansgroep. Ik merk dat ik het dansen bij reloaded mis en het lijkt me ook leuk om nieuwe meiden te ontmoeten, dus ik hoop dat het me enthousiast maakt. De dansstijl lijkt een mix van Dancehall, afro en sensual. Ik weet nog niet hoe de danslerares de dansstijl zelf noemt, maar ik heb enorm veel zin om deel te gaan nemen aan de les. En als laatste vlieg ik zaterdag EINDELIJK naar Annemarie. Ooohh, ik kan niet wachten! 

Verder ben ik ook nog steeds aan het fitnessen, bootcampen en 

salsa lessen aan het volgen. En nee, hahaha dat is allemaal niet te veel. ik doe het niet allemaal op 1 dag of in een paar dagen gepropt, de balans is al veel meer aanwezig. En zoals je leest, aan dans de laatste tijd geen gebrek! it makes me happy!

Oja wat ik als laatste nog even wil delen over mijn dagelijkse leven. Het emigreren in je eentje is soms best zwaar, maar het geeft ook echt succeservaringen. Zo wilde ik laatst heel graag een tweepersoons bed ergens ophalen, maar helaas kon ik niemand vinden die een pick up had. Dus ik dacht: ' kom op Talina, niet denken in problemen maar in oplossingen'. Dus ik heb bedacht dat ik een pick up ging huren. Zo gezegd zo gedaan, ben ik na mijn werk zelf een pick up gaan huren. Haha meerdere mensen vroegen aan mij, heb je dat wel ooit gedaan, een pick up rijden en kan je dat wel? Waardoor ik me af vroeg of dat dan daadwerkelijk moeilijk was. Ik dacht: laat je niet leiden door angst', dus ben het gaan doen. De verhuurder moest een beetje lachen dat ik de pick up in mijn eentje huurde als vrouw... maar oke! Ik heb 1 persoon gevonden die me wilde helpen met het bed tillen. Eeuwig dankbaar, want zonder hem was het bed tillen me niet gelukt, maar verder is het me dus gewoon zelf gelukt om de pick up te regelen, te besturen en het bed in elkaar te zetten. Toen voelde ik me best blij! En het bed slaapt echt heerlijk. Ik kan nu de hele nacht als een zeester slapen!

Een paar dingen die ik gewoon grappig vind om te vertellen:
- Laatst liep ik door een bouwmarkt en lag er een medewerker op de grond van het lachen. Zo mooi dat dat hier gewoon kan.
- Ze snoeien hier de bosjes niet, maar knippen het nog steeds met scharen.
- Ik had laatst een verzekering verkeerd afgesloten, dus ging ik naar de verzekeringsmaatschappij. De mevrouw achter de bali wilde me heel graag helpen, maar haar leidinggevende zei dat regels regels waren en ze het niet mocht veranderen. Ze belde vervolgens gewoon een andere medewerker om het alsnog te regelen. Zo fijn dat dingen soms mee zitten. Ik vond het daardoor niet eens erg dat het 2,5 uur duurde!
- Ik heb een leuk spelletje ontdekt als je met vrienden bent: Doe zo veel mogelijk marshmallows in je mond en laat een ander een woord verzinnen die jij moet uitspreken, hilarisch!

Mijn werk:
Ik zal jullie even niet jaloers maken met hoe gaaf dit werk nog steeds is. Ik zou jullie zo veel willen vertellen over wat ik geleerd heb over de dolfijnen. Misschien schrijf ik er ooit nog een blog over, maar ik wil jullie een filmpje die ik zo leuk vind niet ontnemen:

https://www.facebook.com/curacaodolphintherapy/videos/935969163142670/

Dit is een filmpje van de geboorte van Sami. Ik vind het super mooi om te zien en helemaal mooi hoe je Bonnie (moeder van Sami) meteen een speciaal geluidje hoort maken als Sami geboren is. Ze noemt zijn naam en blijft deze herhalen. Dan komen we meteen uit op een stukje hechting. Ik heb in de afgelopen periode ook 2 workshops gegeven over hechting en de behandeling bij hechtingsproblematiek d.m.v. Sherborne Samenspel. Oh, ik word daar zo enthousiast van! En het leuke was, het onderwerp heeft op verschillende gebieden mensen weer tot denken gezet. Zo is er ook een mooi gesprek op gang gekomen tussen de trainers en hoe wij met de dolfijnen omgaan en tipte Anne mij een artikel over een hechting tussen hond en baas en waarom negeren daarin zo schadelijk kan zijn. Deze wil ik jullie dan ook niet ontnemen, helemaal omdat ik natuurlijk zelf veel mijn honden gebruikte in mijn therapie.

https://www.linkedin.com/pulse/negeren-kun-je-onbewust-aanleren-ir-ineke-r-van-herwijnen/?published=t

Als laatste wil ik nog even delen, nu ik het toch over honden heb. Dat het hondenleven hier op Curacao echt verschrikkelijk kan zijn. Er wordt nog heel slecht met ze om gegaan en veel straathonden zijn er heel slecht aan toe. Er zijn een aantal organisaties die zich hier hard voor inzetten, zoals Carf Curacao en RPC (rescue Paws curacao), maar zij hebben het probleem dat er te veel hondjes zijn en te weinig adoptie of foster gezinnen. Dus lieve mensen waar dan ook vandaan, ja dus ook jullie uit Nederland. Stel je zit er aan te denken een hondje in huis te nemen, denk dan ook een aan alle lieve hondjes hier op Curacao. Je zou ze er zo'n groot plezier mee doen!

Een hele dikke Knuffel voor iedereen, 
want ja, die kun je soms best eens missen!