Mijn eerste ervaringen op Curacao
28 februari 2018 - Curaçao, Nederlandse Antillen
Daar lig ik dan, op mijn nieuwe bedje in mijn nieuwe slaapkamer in mijn nieuwe huisje, in mijn nieuwe land. Het is vreemd om te beseffen dat iedereen in Nederland nu bijna slaapt, terwijl ik de drang heb mijn eerste ervaringen te delen. Dus bij deze!
Later komen ook nog wel verhalen van voor mijn vertrek, het afscheid nemen van mijn werk, mijn huisje, mijn familie en vrienden, maar eerst mijn eerste ervaringen. Omdat ik behoefte heb om van me af te schrijven en misschien een aantal mensen leuk vinden om te lezen hoe het nu gaat. (vaker doen waar ik behoefte aan heb was sowieso al een doel van mij ;-) 2 vliegen in 1 klap!)
Vanmorgen ging om half 4 de wekker en kwam direct het besef moment dat vandaag de dag was. Even een huilmomentje dus, want afscheid nemen van belangrijke mensen in mijn leven is niet mijn sterkste kant! Nadat ik volgens mijn moeder en zus alles nog even op het laatste moment moest regelen, was ik lekker toch op tijd op Schiphol en heb ik nog even goed de tijd genomen om van iedereen afscheid te nemen.
Omdat ik hier zo de tijd voor had genomen, kon ik toen ik eenmaal door de douane was ook direct doorlopen naar mijn gate (best wel op het laatste moment dus ;-) Achja, moet toch alvast een beetje oefenen met een iets relaxter leeftempo op Curacao.
Eenmaal in het vliegtuig, voelde het eigenlijk net alsof ik op vakantie ging en zo voelt het nu nog steeds een beetje. Behalve dan dat ik nu in mijn eentje in mijn eigen huisje in
een vreemd land lig. Die twee dingen rijmen nog niet helemaal in mijn hoofd en mijn gevoel, maar dit komt vast snel genoeg.
Toen ik bepakt en bezakt op het vliegveld aan kwam, stond Anne (oudcollega en nieuwe collega (leidinggevende) bij CDTC) mij al op te wachten. Heeel fijn want ik was al helemaal klam van het zweet door dat gesjouw. Dat is wel even een dingetje hoor. Een temperatuur verschil van -7 naar 28 tot 30 graden plus 1 mega koffer van precies 32 kilo, een backpack, handbaggage koffer en losse tassen.
Een van de eerste dingen die Anne zei: 'Je gaat het echt koud hebben op Curacao, momenteel is het MAAR rond de 27 graden.' Hahaha en ze meende het nog ook! Daar kan ik me nu nog niets bij voorstellen, maar wellicht praat ik over een paar dagen anders over de koude 27 graden.
We hebben snel de auto gepakt en zijn meteen even langs de supermarkt gereden. Haha heb nu mijn ogen al uitgekeken over hoe mensen zich hier in het verkeer bewegen. Auto's rijden door elkaar, toeteren de hele tijd naar elkaar, drukken zich overal tussen, laten rechts niet voor, rijden over de stoep als ze er niets langs kunnen. Heel bijzonder! En aangezien ik ook meteen in mijn
nieuwe autootje moest rijden, moest ik hier wel even aan wennen. Ik liet mensen netjes voorgaan, bedankte mensen vriendelijk door mijn hand op te steken als ze me ergens voor lieten en wachtte soms minuten lang tot ik eindelijk de weg op kon (Anne heeft regelmatig op me moeten wachten). Haha ik ben er na dag 1 dus al achter, dat ik me enigszins nog moet gaan aanpassen aan mijn nieuwe land en nieuwe rijstijl.
Bij de supermarkt was het ook nog wel even een dingetje. Op Curacao zijn boodschappen erg prijzig en omdat alles al anders is dan anders in mijn leven nu, had ik erg de behoefte wel wat boodschappen in huis te halen, die ik thuis ook vaak heb. En voor de mensen die mij een beetje kennen, weten dus wel wat ik dan haal. Sowieso appels, kaneel en Kwark.. en Daarnaast WRAPS! met hummus en een vegetarische burger.. jammie!
En weet je wat ze hier veel slimmer doen met kwark kwam ik achter.. Ze leggen een folietje op de kwark zodat de kwark niet tegen het dekseltje aan gaat. Vet handig, hadden wij Nederlanders moeten bedenken!
Eenmaal aangekomen bij de kassa voelde ik me echt een typische Nederlander. Een jongen die bij de supermarkt werkt, ging mijn tassen in pakken en ik voelde mij zwaar ongemakkelijk. Niet alleen omdat ik me natuurlijk wil voordoen als independent women, maar ook omdat ik me meteen af ging vragen hoeveel dat zou kosten, dat hij die zakken voor mij in pakte. Toen dat ongemakkelijke moment gelukkig voorbij was, ontstond meteen het volgende ongemakkelijke moment. Hij liep met mij mee om de zakken netjes in mijn auto te zetten. Oh jeej, dacht ik. Anne (die even bij de auto's had gewacht) ziet me al aankomen. 'De toerist die een loopjongen achter haar broek aan heeft'. Achteraf schijnt dit gedrag van deze nette supermarkt jongen hier vrij normaal te zijn, al verwachten ze wel een kleine fooi, of tenminste dat is wel netjes om dan te doen. Ik had deze jongen maar vriendelijk even uitgelegd dat dit mijn eerste dag was en daardoor hoefde hij de fooi al niet eens (haha oeps!) Wel vriendelijk van hem!
Na de supermarkt zijn we doorgereden naar mijn nieuwe huisje. Hier was een heel vriendelijke vrouw aanwezig. Zij is de vrouw van de verhuurder. Ze gaf over van alles en nog wat uitleg.. Een paar dingen die ik best bijzonder vind hier nu al is bijvoorbeeld dat je stroom hier als het ware op kan waarderen, net zoals je beltegoed opwaardeert. Je gaat naar de winkel, koopt een bonnetje met een code die je intypt op jou 'kastje voor het stroom' en dan heb je dus stroom. Ben je even vergeten op tijd een code te kopen? Dan heb je dikke pech en heb je dus geen stroom! Ook heb ik ineens een semi-automatische wasmachine, nog noooit mee in aanraking geweest! Waar ik ook nog even aan moet wennen is dat ik alleen maar een koude kraan heb. Dat is ondanks dat het wel warm weer is toch nog even wennen voor me.
En over dat warme weer gesproken. Ik liep even op mijn blote voetjes de tuin in...ooohh heerlijk, was even vergeten hoe lekker dat is met je blote voeten op de warme tegels!
Gister avond lukte het me niet om mijn blog af te typen dus ik lig hier nu in mijn bedje dit af te maken. Het is hier nu 6 uur in de ochtend en ik was om 5 uur wakker (nederlandse tijd 10 uur). Dat is dan wel weer gezellig, als je midden in de nacht wakker wordt, heb je heel nederland om mee te kletsen!
Vandaag ga ik in mijn eentje op pad in Curacao. Dat zal wel even wennen zijn want het lijkt nu echt nog een doolhof voor me! Ik ga lekker even langs mijn nieuwe werk, kennismaken met mijn nieuwe collega's. De dolfijnen!! Ik moet een bankrekening aanvragen en beltegoed kopen, benieuwd hoe lang ik daar over ga doen..
Dus later meer over mijn ervaringen op Curacao!!
Saludos!
Veel geluk met jouw avontuur!
Geniet ervan!😘
Liefs, Ellen
leuk te lezen dat je nu in Curacao bent. Heel veel succes daar met je nieuwe baan en geniet vooral van deze nieuwe uitdaging.
Een klein 💪 meisje in een grote, nieuwe wereld. Heel veel succes met de ontdekkingsreis 🤗.