2e update!

Bon dia!

Jaja, mijn eerste woordjes Papiaments heb ik al in The pocket, achum!
Leuke taal trouwens, maar het zal nog wel even duren voor ik dat kan. Ik dacht even maar weer een update vanaf mijn kant.

Zoveel nieuwe indrukken, dus ik moet wel even blijven typen anders is het vast niet meer te volgen voor mensen.

Voor de mensen die mij af en toe voorbij zien komen op instagram, hebben al gezien dat ik het tot nu toe heel zwaar heb hier. Nee gekheid! Maar het is wel even wennen hoor en dat is natuurlijk ook niet gek, want even verhuizen naar Curacao, kan naast alle positieve avonturen ook wel wat onfomfortabele momenten opleveren. Ik ben op dit moment een leuk boek aan het lezen, die Ivar me mee heeft gegeven namelijk: HUH, de techniek van het omdenken (Berthold Gunster). Hier zal ik vast nog wel vaker wat over typen.. Maar hier staan zoveel leuke quotes in waaronder deze: Er zijn mensen die liever ja zeggen en er zijn mensen die liever nee zeggen. Zij die ja zeggen worden beloond door de avonturen die ze hebben, zij die nee zeggen worden beloond door de veiligheid die ze bereiken. 
En dat omschrijft denk ik best wel mijn proces. Ik was namelijk altijd iemand die koos voor 'nee' en dus koos voor veiligheid, maar door ja te zeggen op dit avontuur, kies ik er bewust voor om uit mijn comfortzone te gaan en te gaan ontdekken wat de wereld me allemaal te bieden heeft. 

Het eerste wat mij hier al mooi in proces zet zijn de mensen hier op het eiland. Het begon al toen ik aan kwam op het vliegveld. Alle toeristen moesten in 1 lijn staan en de inwoners moesten in de andere lijn staan. Ik voelde me nog geen van beide, en de rij van inwoners was korter, dus ben ik lekker in die rij gaan staan. Toen ik aankwam bij de mevrouw die mijn paspoort checkt, werd ik toch meteen in de toeristen rij terug geplaatst, omdat ik mijn Sedula nog niet heb. Eenmaal opnieuw aangekomen vooraan de rij, moest ik me bij dezelfde mevrouw melden. Haha, dat voelde niet heel productief (en productief is wel iets zoals ik vond dat mijn leven in Nederland er uit moest zien) De mevrouw vroeg netjes of ik mijn vergunningen etc. had aangevraagd. Ik vroeg haar of ze hiervan een bewijs wilde zien, waarop ze antwoordde:' nee liever niet, hoe minder ik weet hoe beter.' Haha, oke dus ik liep maar snel door!

Ik heb gemerkt dat de mensen hier temperamentvoller zijn. De vrouwen zien er allemaal piekfijn uit. Haren gestijld, lippenstift op, mooie nette kleding, nepnagels.. Alleen ze kijken me vaak wat ongeïnteresseerd aan. Ik ben iemand die veel opmaakt op basis van mimiek dus hier moet ik erg aan wennen. Wat ik daarentegen dan wel weer leuk vind is, zodra je ze eenmaal aan het lachen krijgt, ze prachtig zijn en ze ineens heel vriendelijk in contact zijn. Bijzonder.

Wat opvalt is dat ik als Nederlander vooral niet moet laten zien als ik haast heb. Volgens mij irriteren ze zich ontzettend aan mensen met haast en gaan ze daardoor trager werken. Zo duurde het bijvoorbeeld een uur voordat ik een simkaartje had gekocht en een uur en een kwartier voor ik een bankrekening had geopend. Ik zie hier twee kanten aan. De ene kant is dat het knaagt aan mijn 'productieve levensmotto'. De andere kant is dat ik het eigenlijk heel prettig vind, dat wanneer je daadwerkelijk aan de beurt bent, ze ook alle tijd voor je nemen. Dit heb ik in Nederland wel eens anders ervaren.
Een leuke uitspraak die ik zag hangen gister vond ik wel passend: Hoe harder je loopt, hoe eerder je te laat bent.

Gister heb ik lekker aan het strand gelegen en ik merk dan meteen hoe goed bepaalde dingen me hier doen. In Nederland had ik door het weer last van een droge huid, hier even in de zon en de zee en alles is verdwenen! ook heb

ik een Aloë vera plant in mijn tuin. Als beginnend Curacao ganger heb je nogal wat last van muggenbulten. Je breekt een stukje van de Aloë Vera plant af, smeert dit op je muggenbulten en een dag later is er bijna niets meer terug te vinden van die grote muggenbulten.

Wat ik fijn vind is dat de verhuurders van mijn huisje echt heel leuk zijn. Ze voelen zich heel verantwoordelijk. Ik krijg fijne tips, ze maken netjes de dingen die nog niet goed zijn aan het appartementje en ik mag ze zelfs snachts wakker bellen!

Iets kleins wat ik dan enorm kan waarderen: Mijn huisbaas heeft zelf een afvoer gemaakt vanuit de douche naar buiten (ja alles (dus ook zeep) gaat hier gewoon de natuur in helaas), nu heeft hij naast die afvoer een palmboomzaadje gepland. Duss, er is hier een minipalmboomtje naast mijn huis aan het groeien, vet leuk!

Wat ik wennen vind is dat wanneer ik 's Avonds tot rust komt en nog weinig te doen heb hier, de mensen in Nederland al slapen. Dan besef ik pas echt dat ik het zelf moet doen, maar dat is wel heel goed voor me. En het leuke is mijn lieve vriendin Annemarie, is dan ook nog wakker. Want zij zit natuurlijk op Aruba. Dus, gister heb ik lekker met haar geskyped en binnenkort zal ik 'even' overvliegen naar  Aruba om haar te zien vlak voor en vlak na haar bevalling. Dat vind ik dus echt heel leuk!

Als laatste nog even heel kort over mijn werk. Ik heb al even kort kennis gemaakt met mijn nieuwe collega's en nieuwsgierige dolfijnen. Kan niet wachten tot ik lekker met ze het water in mag! En vanavond ben ik uitgenodigd om met mijn collega's wat te gaan drinken bij een strandtentje dichtbij ons werk (Chill & grill). Zie er naar uit om hen ook beter te leren kennen!

Ayo!

P.s. in mijn foto's staan nog meer foto's dan in deze blog!