Soms zit het mee, soms zit het tegen!

Hallo hallo,

Poeh dit waren me een paar weekjes wel!  Heel leerzaam, veel nieuwe ervaringen zowel op het werk als privé. Mijn gevoelens schieten alle kanten op, soms zelfs per minuut. (of ben ik daar gewoon een vrouw voor?)

Het is alweer zo veel dat ik moeilijk kan kiezen wat ik allemaal wil vertellen..

Ik begin bij mijn werk:
12 t/m 16 maart had ik iedere dag viskeuken om te leren hoe dit moet. Dit betekende iedere ochtend vroeg op staan want ik moest starten om half 7. We starten dan met een korte observatie van de dolfijnen. Even kijken of ze er allemaal zijn en of er bijzonderheden zijn.

Dan gaan we naar de viskeuken waar we heuul veel (vind ik tenminste) vis moeten ontdooien, moeten sorteren per visje en dan moeten wegen, zodat iedere dolfijn precies krijgt wat hij/zij kan en mag hebben.
Ik weet nog niet helemaal waar het aan ligt, maar we krijgen in principe de tijd van half 7 tot 8 uur. En na 16 maart heb ik 2 keer de viskeuken alleen gedaan. Nou ik dacht, laat ik maar vroeg beginnen. Dus om 6 uur 's ochtends stond ik netjes in de viskeuken en zelfs met hulp van een hele lieve collega (die even kwam vragen of het lukte) was ik om 8 uur nog niet klaar.

Ik weet nog niet helemaal waar dit fout gaat. Een combinatie van het perfect willen doen en er nog geen handigheid in hebben of zo?

Nou verder mocht ik de dieren veel observeren en startte ik vorige week met het geven van vis en vragen van kleine gedragingen van de dolfijnen. Oohh, zoo leuk en tegelijkertijd zoo spannend!

Ik heb al wel eens vaker benoemd dat er natuurlijk allerlei persoonlijke processen op gang komen bij zo'n stap als deze, maar dat is ook echt zo. Poehh, hier komt toch echt wel even mijn angst om fouten te maken weer om de hoek kijken. En ja ik weet het! Zonder fouten te maken, leer je ook niets en zo... Maarja, ondanks dat ik dat allemaal wel weet, zou ik het toch wel graag allemaal in 1 keer goed doen..

Inmiddels heb ik zelfs met één van de dolfijnen mogen zwemmen. Wat zijn het toch bijzondere dieren. Ze zijn super sociaal en tolerant en bewerkstelligen zulke mooie dingen bij mensen, echt heel bijzonder! Ook leer ik mijn collega's steeds beter kennen, wat ik ook erg prettig vind. We zijn met een leuke groep meiden, met allemaal een mega groot hart voor dieren en daarnaast veel gezelligheid rondom de werkzaamheden. Heel fijn dat ze me heel vaak vertellen dat ik me niet rot hoef te voelen, omdat ik nieuw ben. Vooral omdat iedereen zich ooit zo gevoeld heeft. Gelukkig maar, want ik voel me soms best een kneus!

Aankomende week ga ik lekker nog veel vaker zwemmen met de dieren en mag ik blijven oefenen met het vragen van gedragingen en deze belonen! Dus daar zullen jullie vast snel weer meer over horen.

Nu even wat anders
Woensdag 14 maart reed ik heel vroeg met mijn goede gedrag richting mijn werk. Stond er ineens een politieauto midden op de weg. Gelukkig kon ik een zijstraatje pakken, waardoor ik snel naar mijn werk kon dacht ik. Dus dat deed ik ook. Keek ik opzij, voorbij de politie auto. Lag daar gewoon een man doodgeschoten op straat. Daar werd ik wel even misselijk van! Het zien van beelden op tv vind ik al lastig, maar dit voelde zo anders. In Nederland worden we hier zo voor afgeschermd. Witte doeken er om heen, doeken over het lijk, maar in dit geval niks (het wordt zelfs allemaal gefilmd en open en bloot op facebook geplaatst). Mijn collega's kwamen er rond kwart voor 8 langs, toen lag hij er nog!! Aan dit soort dingen moet ik wel wennen hoor. En voor de mensen die zich nu zorgen maken. Dit was op de weg naar mijn werk, maar totaal niet dicht bij mijn huis. Het schijnt dat mijn wijk vrij veilig is.

Wat ik ook erg jammer en vervelend vond. Ik had een vliegticket naar Annemarie (Aruba) geboekt voor afgelopen weekend. Ik hoorde al dat Inselair niet zo goed was om mee te vliegen, maar omdat de andere maatschappij niet te combineren was met mijn werktijden had ik toch geboekt. Ik zou op vrijdag om 18.50 uur vliegen en op zondag rond dezelfde tijd terug. En omdat ik een leenauto heb, waar ik niet graag voor betaal voor het alleen maar stilstaan op een vliegveld, had 1 collega aangeboden mij te brengen en een ander wilde mij weer halen. Nou dat was echt super fijn! Ik had er ook echt behoefte aan. Want ondanks hoe leuk het hier is, is het soms ook fijn even iemand vertrouwds om je heen te hebben.
Maargoed, toen werd mijn vliegtijd op vrijdag verplaatst naar 23.00 uur en op zondag naar 23.50 uur. Waar na ik dus alles weer opnieuw zou moeten regelen etc. Dus heb ik helaas mijn vlucht moeten cancelen.. :-( Na er lekker even een potje om gejankt te hebben, heb ik het maar naast me neer gelegd en heb ik er een leuk weekend van gemaakt afgelopen weekend op Curacao.

Want afgelopen vrijdag werd er een beachclub geopend waar ik met collega's naartoe ben gegaan. Dat was een gezellig feestje.
En zondag ben ik met een collega en haar vriendinnen gaan wakeboarden. Dat was alweer zoooo lang geleden. En ik was er eigenlijk een beetje bang voor geworden, omdat ik ooit heel hard op mijn hoofd op het water was gevallen. Maar de wakeboard instructeur was zo relaxt dat ik me heel happy en op mijn 

gemak voelde om het gewoon weer te gaan proberen. Zooooo leuk!

Ik sloeg bewust zaterdag even over. Want ja, zaterdag wilde ik na een beetje uitslapen even lekker gaan sporten en dan naar het strand gaan. Rij ik mijn uitrit uit. Ra, ra... LEKKE BAND! Noooooo! Dit keer dus in een andere auto dan de vorige keer. Nou ik mijn huisbaas bellen die gelukkig thuis was en mij wel wilde helpen. Maar hij kreeg de band er niet af. Dus ik belde de persoon waarvan ik de auto huur. Stuurde zij even een monteur langs. En weet je wat nu de grap is.. (hier komt eerst even een stukje uitleg)
Eigenlijk wil ik graag de auto van Anne kopen, maar er is een onderdeel uit de auto gestolen waardoor hij nu niet lekker loopt. En omdat we de auto niet verder kapot willen rijden, huur ik tijdelijk even een andere. Ondertussen probeert Anne al zo lang ik op dit eiland ben de automonteur te regelen, die de auto maakt en er een nieuw onderdeel in zet.. maar dit lukt telkens niet. Want dan is het onderdeel er niet, dan is zijn auto kapot en dan is hij ziek. Oftewel hij kon de auto afgelopen zaterdag niet komen maken.
Maar wat nu de grap is: De automonteur die zeer moeilijk te strikken is voor het maken van de auto van Anne, was de automonteur die gebeld was door de persoon waarvan ik de andere auto leen. En binnen 15 minuten was hij er. Daar zakt dus echt mijn broek van af!
Maargoed, hij geeft een trap tegen die band en de band ligt er af. Ik weer met de kapotte band naar de garage, waar ze hem hebben gemaakt. Dit keer was ik 8,50 gulden kwijt :D. Maarja toen was het inmiddels al 16.00 uur s'middags en zat mijn eerste weekend dag er gevoelsmatig al bijna op.

Nou goed, zoals jullie vast wel kunnen lezen beleef ik al weer genoeg op dit leuke, bijzondere eiland en gaat het hier nooit zo als verwacht. Dus ik ben ook maar meteen aan de Yoga geslagen. Je weet nooit waar het goed voor is ;-) En het fijne hiervan is. Het is Yoga op het dak van de sportschool, bij zonsondergang.... heerlijk! 

Nou genoeg gekletst en tot later!

Heel erg bedankt voor al jullie lieve berichtjes iedere keer! Doet me goed, ook op momenten als het even niet leuk is!

Liefs

P.s. In mijn foto's staan nog meer foto's ;-)